به وب سایت پاکزادیان خوش آمدید                              welcome  to pakzadian.com                                   نقل مطلب با ذکر منابع آزاد است                             جواب ایمیل را در منوی دیدگاه بخوانید         

امروز جمعه 31 فروردين 1403 , Friday 19 April 2024

             

      یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور 

کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور         

      چرخ گردون گر دو روزی بر مراد ما نگشت 

دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور         

 

  

      

           هیچ زخمی در آدمی نیست که با گذشت زمان التیام پیدا نکند         

 

 

  

             شکست خوردن مهم نیست  مهم دوباره شروع کردن است

 

 

  

   

                      جهان بشریت به تلاش بها میدهد  نه به بهانه 

 

 

 

  

         در ذهن نیافرینمت می میرم

  از شاخه اگر نچینمت می میرم       

        ای عادت چشم های بی حوصله ام  

یک روز اگر نبینمت می میرم        

 

 

           آفت خلاقیت عذر تراشی ست ،

                                  برای موفق شدن هزار راه نرفته وجود دارد .

 

 

  

       برای حل مشکلات و گرفتاریها یک راه اساسی بیشتر نداریم :

                              دانائی مان را بیشتر کنیم تا به توانائی برسیم 

 

 

 

       دست از طلب ندارم تا کام من بر آید

یا تن رسد به جانان یا جان ز تن بر آید        

 

 

    

 

 

ایده و فکر ، برنامه ریزی و سازماندهی ، تلاش و کوشش ، استقامت و پایداری 4 عامل موفقیت اند .

 

 

 

 

                                   بحران یعنی فرصتی تازه 

 

 

 

 

          در برخورد با محیط تازه به خود فرصت دهیم ،

                                                   زمان به ما کمک خواهد کرد . 

 

 

 

         رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

چنان نمانده است و چنین هم نخواهد ماند    

 

 

 

                    در مشورت همه را به همکاری دعوت می کنیم .

 

 

 

     سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت

آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت  

      تنم  از  واسطه  دوری  دلبر  بگداخت

جانم  از  آتش مهر رخ جانانه بسوخت  

 

   

 

                          دور اندیشی آری ،   دیر اندیشی نه ! 

 

      

 

 

« مردان جوان برای اختراع مناسب ترند تا برای داوری ،

 برای اجرا مناسب ترند تا برای مشورت ،

برای پروژه های نو مناسب ترند تا امور روزمره »

                                                                     فرانسیس بیکن     

   

 

 

      بیقرار توام و  در دل تنگم گله هاست

آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست         

      مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب

در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست        

      بی تو هر لحضه مرا بیم فرو ریختن است

  مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست        

   

        

 

 

                         زندگی سخت است ، و من از آن سخت تر  

    

 

 

 

               لیاقت الماس شدن را داریم از فشارهای سخت نهراسیم

 

 

 

 

 

                    سه کلمه را بهتر است بیاد داشته باشیم :

                                    خندیدن ، بخشیدن ، فراموش کردن .

  

                

 

 

 

          لایق تندیس شدن هستیم ، طاقت تیشه پیکرتراش را هم داریم      

 

 

 

 

 

                   غصه خوردن بر نداشته ها هدر دادن داشته هاست    

     




بازديد امروز : ۶۶۵ مرتبه
بازديد کل : ۷,۴۱۱,۳۵۰ مرتبه

ارسال شده در ۱۷ / ۷ / ۱۳۸۷ در ساعت ۱۸ و ۰۱ دقيقه

 

بسمه تعالی
ریاست محترم جمهوری آقای دکتر احمدی نژاد
با سلام
به استحضار عالی می رساند اینجانب بعنوان روانشناس و مددکار اجتماعی با مردم و در متن جامعه زندگی میکنم ، هر روز مردم را در روند زندگی واقعی و در کوچه و بازار مشاهده می کنم و با تعداد زیادی مشاوره دارم . می بینم در جامعه ما 70 درصد مردم در نیازهای اولیه و اساسی خود یعنی تغذیه مانده اند و گرسنه و دچار سوء تغذیه هستند و بدلیل برخوردار نبودن از تغذیه سالم ، دچار عوارض ناشی از آن هستند و رنج می برند ( البته اشتباه نشود منظور از گرسنه بودن نداشتن نان نیست بلکه بلعکس بجای همه چیز نان می خورند ( بیش از چهار برابر میزان مصرف سرانه کشورهای اروپائی ) و بهمین دلیل چاق هستند و کم انرژی و دچار کمبود ویتامین ، کلسیم ، فسفر ، آهن و ...  و اکثرا دچار مشکلات جسمی و روحی و مشغول دوا و دکتر و درمان و بهمین دلیل به اجبار مصرف دارو در کشور بالاست و چند برابر سرانه جهانی است و باز بدلیل همین مشکلات و مسائل اعصابها ناراحت ، رنجیدگی خاطر زیاد ، امید به زندگی کم ، عصبانیت ها بالا ، تمرکز و توجه ضعیف و نهایتا آمار تصادفات جاده ای و حوادث میحط کاری زیاد است ، مسئولین و وزرای ما نیز آنطور که در مصاحبه ها می بینیم بعضا دچار اشتباه میشوند و بفکر جلوگیری از مصرف نان و برداشتن سوبسیت نان می افتند ، یا با چند برابر کردن قیمت دارو می خواهند جلوی مصرف دارو را  بگیرند و به ضعم خود آن را برابر با مصرف سرانه جهانی برسانند وهر سال دارو 40 - 30 درصد گران می شود .
ایراد کجاست ؟ آیا مسئولین مملکت ، وزراء مربوطه ، استانداران ، و مدیران کل مربوطه در استانها میدانند که سرانه تغذیه مناسب برای هر فرد در ماه باید شامل چه فاکتورهائی باشد ؟  و میزان آن چقدر است ؟ و آمار تولید آن در هر استان چیست ؟ و چه تناسبی با میزان جمعیت آن استان دارد ؟ و تولید کنندگان آن نوع محصول چه کسانی هستند و چطور می توان با آنها ارتباط برقرار کرد و آمار تولید آنها چیست  و چطور با آنها هماهنگی نمود ، و برنامه ریزی در این زمینه چیست و چطور و کی به یک رفاه نسبی در امر تغذیه نزدیک می شویم ؟ بنظر این حقیر علایم این را نشان نمی دهد . بهمین دلیل علاوه بر گرانی سرسام آور هر چند صباحی چند قلم مواد نایاب می گردد فی المثل مدتی پیاز 150 تومان است . یکدفعه 900 تومان می شود ، دو هفته بعد برمی گردد روی 400 تومان ، یا زردآلوی 3000 تومانی مال 10 درصد برخوردار جامعه است و هندوانه 100 تومانی تنها میوه 70 درصد جمعیت محروم جامعه (به مثالها نچسبیم و در مثال مناقشه نیست) .
بررسی بنیادی موضوع و راه حل مسئله :
بطور میانگین هر فردی برای تغذیه بهنجار و سالم و رفاه نسبی باید در ماه حدود 30 کیلو غذا و 30 کیلو میوه و سبزیجات بصورت ذیل مصرف نماید :
30 کیلو غذا در ماه شامل :
ردیف
نوع
در ماه
در سال
در کل کشور
1
گوشت قرمز
2 کیلو
24
1680000000
2
مرغ و مشابه
4
48
3360000000
3
ماهی و مشابه
3
36
2520000000
4
تخم مرغ
2
24
1680000000
5
شیر
2
24
1680000000
6
ماست
2
24
1680000000
7
پنیر و کره
1
12
840000000
8
نان
3
36
2520000000
9
برنج
3
36
2520000000
10
حبوبات
1
12
840000000
11
آجیل و خشکبار
1
12
840000000
12
روغن
1.5
18
1260000000
13
قند و شکر
1.5
18
1260000000
14
عسل
1
12
840000000
15
متفرقه
2
24
1680000000
16
جمع
30
360
25200000000
 
15  کیلو میوه در ماه متناسب با فصل شامل :
ردیف
نوع
در ماه
در سال
در کل کشور
1
توت
 
4 کیلو
280000000
2
شاه توت
 
3
210000000
3
توت فرنگی
 
5
350000000
4
آلبالو
 
5
350000000
5
گیلاس
 
6
420000000
6
هندوانه
 
10
700000000
7
زردآلو
 
5
350000000
8
ذغال اخته
 
3
210000000
9
آلوچه
 
4
280000000
10
آلوزرد
 
5
350000000
11
طالبی و گرمک
 
10
700000000
12
قیسی
 
4
280000000
13
انگور
 
6
420000000
14
هلو
 
5
350000000
15
خربزه
 
10
700000000
16
شلیل
 
5
350000000
17
گلابی
 
6
420000000
18
سیبری
 
5
350000000
19
گریفروت
 
4
280000000
2
انار
 
6
420000000
21
انجیر
 
5
350000000
22
به
 
5
350000000
23
پرتقال
 
10
700000000
24
نارنگی
 
10
700000000
25
سیب
 
10
700000000
26
موز
 
6
420000000
27
کیوی
 
5
350000000
28
آناناس
 
4
280000000
29
لیموشیرین
 
6
420000000
30
لیموترش
 
4
280000000
31
نارنج
 
4
280000000
32
جمع کل
15
180
12600000000
 
15 کیلو سبزیجات و سیفی در ماه شامل :
ردیف
نوع
در ماه
در سال
در کل کشور
1
گوجه فرنگی
2 کیلو
24
1680000000
2
سیب زمینی
2
24
1680000000
3
سبزی خوردن
1
12
840000000
4
سبزی خورشتی
1
12
840000000
5
پیاز
1
12
840000000
6
خیار
1
12
840000000
7
اسفناج
1
12
840000000
8
کاهو
1
12
840000000
9
هویج
1
12
840000000
10
شلغم
0.5
6
420000000
11
بادمجان
0.5
6
420000000
12
کلم پیچ و گل کلم
0.5
6
420000000
13
لوبیا سبز و باقلا
0.5
6
420000000
14
فلفل
0.5
6
420000000
15
کدو
0.5
6
420000000
16
متفرقه
1
12
840000000
17
جمع کل
15
180
12600000000
 
که طبعتا مردم ما امکان چنین تغزیه ای را ندارند بخصوص محتوای جدول 1 و 2 را
در مورد جدول 1 باید یادآور گردم 70 درصد مردم بجای 3 کیلو نان در ماه 30 کیلو نان مصرف می کنند برای اینکه قدرت خرید گوشت و مرغ و ماهی و لبنیات و عسل و آجیل و ... را ندارند چرا که بدلیل کمی تولید سالیانه 20- 30 درصد افزایش قیمت می یابد و تولید کنندها نیز به این افزایش نرخ بصورت یک سنت عادت کرده اند .
در مورد جدول 2   70 درصد مردم فقط هندوانه را می شناسند و میوه های پر ویتامین مثل زردآلو ، شاتوت ، گلابی ، گیلاس ، انار و غیره بدلیل تولید اندک غیر قابل دسترسی است و فقط برای 10 درصد قشر برخوردار جامعه است و 20 درصد دیگر نیز گهگاهی دل به دریا زده به زعم خود ولخرجی می کنند و از آن استفاده می نمایند و شاید مسئولین مملکت در تهران با مشاهده آن در میوه فروشی های بالاشهر تهران فکر کنند برای 70 میلیون مردم جامعه همه چی هست  .
در مورد جدول 3 باید بگم هر چند وضعیت مطلوب نیست ولی کمی بهتر است .
 شاید جمهوری اسلامی طی این 30 سال برای تغذیه مردم به چند قلم آن فکر کرده از جمله گندم ، مرغ ، سیب زمینی ، گوجه فرنگی سیب و پرتغال و با خودکفائی یا با واردات آن را تا حدودی تامین نموده ولی به 90 درصد بقیه موارد جدول چنین نبوده اینکه چند قلم میوه تولید کنیم و به امیر نشینان برخوردارحوزه خلیج فارس صادر کنیم و مردم محروم ما بجای مصرف میوه و دریافت ویتامین های طبیعی آن مجبور باشند دارو مصرف نمایند زیبنده نظام اسلامی نیست . گهگاهی از بعضی سران نظام شنیده می شود که نباید در اقتصاد مداخله کرد و بازار خود را تنظیم می کند معنای این حرف این است که نیاز به برنامه ریزی و هدف گذاری نیست در واقع این طرز فکر این نتیجه را می دهد که بود و نبود مسئولین نظام در یک عرض است . باید بگم چنین طرز فکری مربوط به قرون وسطی است و دوران عدم دخالت در اقتصاد و بی برنامه گی و باری به هر جهت و شرایط جامعه سنتی با جمعیت اندک آن گذشته است و جوامعی که چنین فکر می کردند رو به انحطاط هستند.
راه حل مسئله فقط تولید است و بس ، تولید با برنامه و در سطح انبوه در همه استانها و توزیع با برنامه در کل کشور که باعث کاهش قیمتها گردیده تا همه اقشار جامعه بتوانند حداقل از تغذیه مناسبی برخوردار گردند و اقتصاد نیز یعنی همین تولید ، توزیع ، مصرف ، و حفظ چرخه آن .
ما باید همانند کارگاههای زودبازده در زمینه تولید مواد غذائی و انواع میوه وام دهیم (با برنامه و با نظارت ) که هم اشتغال ایجاد گردد هم تولید داشته باشیم هم سوء تغذیه ها از جامعه رخت بر بندد هم وضعیت بهداشت بهتری پیدا کنیم و هم سرانه مصرف دارو کم گردد و هم جامعه کم تنش تری داشته باشیم . با امید آن روز
پاکزادیان
روانشناس بالینی

سلام و خسته نباشيد
من به شما به دليل اين دقت نظرتان تبريك ميگويم .اما مي دانيد كه همين توليد چقدر گران تمام مي شود؟ شايد گرانتر از واردات .براي حل مشكلات نمي توان فقط به شروع حل يك قسمت اكتفا كرد .
ارسال شده در ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۱ ساعت ۱۶ و ۵۴ دقیقه
سلام
من فقط برنج و روغن و گوجه فرنگی و سیب زمینی به مقداری که شما توصیه داشتید مصرف میکنم. بقیه را خیلی کم و بعضی را سالی یکبار هم مصرف نمیکنم. شما بگید با ماهی 750هزار تومان که از این میزان 650 هزار تومانش برای قسط و اجاره خونه میره با بقیه اش چی میشه خورد و چکار میشه کرد؟ فعلا میشه نان خورد نمیدونم چند وقت دیگه میشه همین چیزها را خورد تا زنده ماند یا نه. ما دعا میکنیم که وضع به همین صورت بمونه. وگرنه کسی امید نداره وضع بهتر بشه
ارسال شده در ۴ فروردين ۱۳۹۱ ساعت ۱۴ و ۲۶ دقیقه


صفحه ي اصلي || ايميل