به وب سایت پاکزادیان خوش آمدید                              welcome  to pakzadian.com                                   نقل مطلب با ذکر منابع آزاد است                             جواب ایمیل را در منوی دیدگاه بخوانید         

امروز پنجشنبه 9 فروردين 1403 , Thursday 28 March 2024

             

      یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور 

کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور         

      چرخ گردون گر دو روزی بر مراد ما نگشت 

دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور         

 

  

      

           هیچ زخمی در آدمی نیست که با گذشت زمان التیام پیدا نکند         

 

 

  

             شکست خوردن مهم نیست  مهم دوباره شروع کردن است

 

 

  

   

                      جهان بشریت به تلاش بها میدهد  نه به بهانه 

 

 

 

  

         در ذهن نیافرینمت می میرم

  از شاخه اگر نچینمت می میرم       

        ای عادت چشم های بی حوصله ام  

یک روز اگر نبینمت می میرم        

 

 

           آفت خلاقیت عذر تراشی ست ،

                                  برای موفق شدن هزار راه نرفته وجود دارد .

 

 

  

       برای حل مشکلات و گرفتاریها یک راه اساسی بیشتر نداریم :

                              دانائی مان را بیشتر کنیم تا به توانائی برسیم 

 

 

 

       دست از طلب ندارم تا کام من بر آید

یا تن رسد به جانان یا جان ز تن بر آید        

 

 

    

 

 

ایده و فکر ، برنامه ریزی و سازماندهی ، تلاش و کوشش ، استقامت و پایداری 4 عامل موفقیت اند .

 

 

 

 

                                   بحران یعنی فرصتی تازه 

 

 

 

 

          در برخورد با محیط تازه به خود فرصت دهیم ،

                                                   زمان به ما کمک خواهد کرد . 

 

 

 

         رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

چنان نمانده است و چنین هم نخواهد ماند    

 

 

 

                    در مشورت همه را به همکاری دعوت می کنیم .

 

 

 

     سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت

آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت  

      تنم  از  واسطه  دوری  دلبر  بگداخت

جانم  از  آتش مهر رخ جانانه بسوخت  

 

   

 

                          دور اندیشی آری ،   دیر اندیشی نه ! 

 

      

 

 

« مردان جوان برای اختراع مناسب ترند تا برای داوری ،

 برای اجرا مناسب ترند تا برای مشورت ،

برای پروژه های نو مناسب ترند تا امور روزمره »

                                                                     فرانسیس بیکن     

   

 

 

      بیقرار توام و  در دل تنگم گله هاست

آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست         

      مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب

در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست        

      بی تو هر لحضه مرا بیم فرو ریختن است

  مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست        

   

        

 

 

                         زندگی سخت است ، و من از آن سخت تر  

    

 

 

 

               لیاقت الماس شدن را داریم از فشارهای سخت نهراسیم

 

 

 

 

 

                    سه کلمه را بهتر است بیاد داشته باشیم :

                                    خندیدن ، بخشیدن ، فراموش کردن .

  

                

 

 

 

          لایق تندیس شدن هستیم ، طاقت تیشه پیکرتراش را هم داریم      

 

 

 

 

 

                   غصه خوردن بر نداشته ها هدر دادن داشته هاست    

     




بازديد امروز : ۵۲۵ مرتبه
بازديد کل : ۷,۳۹۴,۲۹۵ مرتبه

ارسال شده در ۲۵ / ۹ / ۱۳۸۸ در ساعت ۳ و ۲۷ دقيقه

 

ای کاش من باشم
میدانم دو چشمانت دلفریب و زیباست
   اما نمیدانم شراب نگاه خود را بجام چشمان چه کسی خواهی ریخت
       میدانم که لبانت بوسه طلب و هوس آلود است
           اما نمی دانم شهد لبانت را چه کسی خواهد چشید
              میدانم دستانت چون یاس ، سفید ، و خوش بوست
                   اما نمی دانم انگشتان زیبایت  دست که را خواهد فشرد
                        میدانم که اندامی هوس بار داری
اما نمی دانم که آغوش هوس انگیز کدام خوشبختی را در خود جای خواهد داد
و باز هم می دانم که از جان بیشتر دوستت دارم
اما نمی دانم که صاحب آن نگاه مست ، آن لبان هوس آلود ، آن دستهای نوازشگر چون یاس ، و آن اندام پر حرارت مستی بخش ، که خواهد بود ؟
بارها آرزو کرده ام که ای کاش من باشم
 
 
 
عظمت عشق
گفت : بمن بگو چقدر دوستم داری
       گفتم : ترا به بلندی کوهها  و پهنای دریاها
             و به زیبائی گلها دوست دارم .
                  ترا باندازه ی وجودت دوست دارم .
                       زیرا هیچکس را بدین سان دوست نداشته ام .
با حسرت سری جنباند و گفت :
           متاسفم از اینکه نمیتوانم حرفت را قبول نمایم
                   زیرا قلب کوچک من گنجایش عشق بزرگ تو را ندارد .
 
 
 
ایکاش
ایکاش پیراهنت بودم تا اندام لغزنده ات را لمس میکردم و تو مرا با ذوق در بر میکردی و آنگاه که در آغوشم نبودی بوی دلاویز بدنت با من بود و سرمستم میکرد .
ایکاش بسترت بودم تا در آغوشم جای میگرفتی و من با لذت ترا در خود میفشردم و آنگاه که نزدم نبودی نقشت را در بر داشتم و دلخوش بودم .
 
 
 
 
با یاد تو ...
                                   با یاد تو خوابیدم  در خواب تو را دیدم
                            از پنجره ام تابید    مهتاب   تو را دیدم
                  شادان مژه بگشودم بگریختی از چشمم
      از درد فشاندم اشک   در آب ترا دیدم
 
 
 
 
 
گل جا مانده
دیشب ماه زیباتر از همیشه بود
مثل یک کاسه نقره ای یا همان چهره زیبای تو
قلب شبگردان عاشق پیشه را می لرزاند
همانطور که نسیم بهاری شاخه های زنبق و اطلسی را تکان میدهد
و من بفکر آن کشتزاری که ترا بوسیدم
همان بوسه ای که از شوق مرا کشت و زنده کرد
آری گل زیبائی که دیشب بمن هدیه کردی همانجاست
ولی هدیه دیگر تو در سینه من ، کنار قلب من است ، مطمئن باش .
 
 
 

 


❤.❤ قطـــــــــــره های الماس ❤.❤
تو را ❤ دوست دارم ❤ چون نان و نمک

چون لبان گر گرفته از تب

که نیمه شبان در التهاب قطره ای آب

بر شیر آبی بچسبد

تو را دوست دارم

چون لحظه ی شوق، شبهه ، انتظار و نگرانی

در گشودن بسته ی بزرگی

که نمی دانی در آن چیست

تو را دوست دارم

چون سفر نخستین با هواپیما

بر فراز اقیانوس

چون غوغای درونم

لرزش دل و دستم

در آستانه ی دیداری در استانبول

تو را دوست دارم چون گفتن‌

" شکر خدا زنده ام "

" ناظم حکمت "

سلام دکتر پاکزادیان : وقت حضرتعالی متعالی ... خسته نباشید...

واقعا قشنگ بود لذت بردم ... درود بر شما ...
ارسال شده در ۲۳ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۷ و ۳۴ دقیقه
میترا از تهران
دمت گرم دکتر حرف نداری بخصوص این قطعه آخری "گل جا مانده" خیلی قشنگ بود
ارسال شده در ۲۴ مهر ۱۳۹۱ ساعت ۷ و ۳۸ دقیقه


صفحه ي اصلي || ايميل