معجون ساقی و جام

   گرچه شاعر شدنم رسم عوام است عزیز

                      پیش شیرین سخنان شعر حرام است عزیز

  دفتری دارم از احساس تو لبریز ولی    

                       دفترم مثل خودم هست  ، درام است عزیز

  اعتیادی که دچارش شده ام درد من است

                     شعر معجون همان ساقی و جام است عزیز

  مرگ اندیشه من پیچک سبزی است به عشق

                      تا جنون هست مرا ،  عقل کدام است عزیز

   زندگی آمدن از راه خدا حافظی است   

                        زندگی از مستی از دانه و دام است عزیز

   شعرم این بود ببخشید اگر زشت و بد است

                     ساعت اینک دو و نیم ، آخر شام است عزیز

   یاد ما هم بکن ای خوب که ما منتظریم          

                           چند روزی دگر این عید تمام است عزیز

    خواهشن  پشت سرم صفحه نیا ، باز نگو      

                     این پسردائی مان ، وای چه خام است عزیز

                           سمنان محمدرضا پاکزادیان