ارسال شده در ۲۵ / ۲ / ۱۳۸۷  در ساعت ۱۲ و ۴۶ دقيقه
		
معيارهاي تشخيصي در روانشناسي باليني و روانپزشكي
بر اساس D S M IV TM   و I C D 9
10-اختلالات تجزيه اي              
10 - Dissociative Disorders (477
| 1 | فراموشي تجزيه اي | A ـ اختلال بارز يك يا چند دوره ناتواني ناگهاني براي بخاطر آوردن اطاعات مهم شخصي ، معمولاً با ماهيتي استرس آميز يا تروماتيك است كه وسعت آن فراتر از آن است كه با فراموشكاري عادي توجيح شود .B ـ اختلال منحصراً در جريان اختلال هويت تجزيه اي ، فرار تجزيه اي ، اختلال استرس پس از سانحه ، اختلال استرس حاد يا اختلال جسماني كردن نبوده وحاصل تاثير فيزيولوژيك مستقيم يك ماده يا يك اختلال عصبي و طبي ديگر ( مثل آمنزي ناشي از ضربه مغزي ) نمي باشد | Dissociative Amnesia (478) | 300.12 | 
| 2 | فرار تجزيه اي | A ـ اختلال بارز ، سفر ناگهاني و غير منتظره از خانه يا محل معمول كار و ناتواني براي بخاطر آوردن گذشته خود است .B ـ سردرگمي در مورد هويت شخصي يا قبول هويتي تازه (نسبي يا كامل) .C ـ اختلال منحصراً در جريان اختلال هويت تجزيه اي روي نداده وحاصل تاثير فيزيولوژيك مستقيم يك ماده يا يك اختلال طبي كلي (مثل صرع لوب گيجگاهي) نمي باشد . D ـ علايم از نظر باليني ناراحتي شديد را موجب شده و در عملكرد اجتماعي ـ شغلي يا ساير زمينه هاي مهم اختلال بوجود مي آورد .    | Dissociative Fugue (481) | 300.13 | 
| 3 | اختلال هويت تجزيه اي(اختلال شخصيت چندگانه) | A ـ وجود دو يا چند شخصيت يا حالات شخصيتي مجزا در يك فرد (هركدام با الگوي نسبتاً ثابت ادراك ، ارتباط يا تفكر در مورد خود و محيط) .B ـ حداقل دو تا از اين شخصيت ها يا حالات شخصيتي متناوباً كنترل رفتار شخص را به عهده مي گيرند .C ـ ناتواني براي بخاطر آوردن اطلاعات شخصي مهم كه وسعت آن بيشتراز آن است كه بر اساس فراموشكاري معمولي قابل توجيه باشد . D ـ اين اختلال حاصل تاثير فيزيولوژيك مستقيم يك ماده (مثل فراموشي يا رفتار آشفته ضمن مستي) يايك اختلال طبي كلي مثل صرع پارسيل مركب نيست . توجه : در كودكان ، علايم قابل انتساب به همبازي هاي خيالي يا ساير بازي هاي خيالي نيست .    | Dissociative Identity Disorder (484) | 300.14 | 
pakzadian
clinical psychologist












